NUMLULI, Henchir el-Matriaa (Africa Proconsularis)
Beschreibung
Die Existenz des Theaters geht nur aus der zitierten Inschrift hervor.
Literatur
Dizionario epigrafico IV (1978) 2132 s. v. ludi scaenici (A. Licordari).
G. Forni, Enciclopedia dell’Arte Antica, Supplemento 1970 (Rom 1973) 786 s. v. teatro.
J.-Cl. Lachaux, Théâtres et amphithéâtres d’Afrique Proconsulaire (Aix-en-Provence 1978) 20.
P. Ciancio Rossetto – G. Pisani Sartorio (Hrsg.), Teatri greci e romani alle origini del linguaggio rappresentato, III (Rom 1994) 307.
F. Sear, Roman Theatres. An Architectural Study. Oxford Monographs in Classical Archaeology (Oxford 2006) 283.
Veranstaltungen
Inschrift auf einem Gebälk mit der Erwähnung von ludi scaenici anläßlich einer Weihung, CIL VIII 26121:
[I]ovi Optimo Maximo Iunoni Reginae Minervae Augustae sacrum.
[P]ro salute Imp(eratoris) Caes(aris) M(arci) Aureli Antonini Aug(usti) Armeniaci Medici Part(hici) max(imi) pont(ificis) max(imi) trib(unicia) pot(estate) XXIIII imp(eratoris) V co(n)s(ulis) III p(atris) p(atriae) liberorumq(ue) eius totiusque domus divinae
[L(ucius)] Memmius Pecuarius Marcellinus cum suo et L(uci) Memmi Marcelli Pecuariani decurionis c(oloniae) I(uliae) K(arthaginis) flaminis divi Nervae designati filii sui nomine templum capitoli liberalitate sua
[f]aciendu[m] ex HS XX mil(ibus) n(ummum) patriae suae pago et civitati Numlulitanae promisisset et ob honorem flamoni Iuniae Saturninae uxoris suae ex decreto utriusque ordinis HS IIII m(ilia) n(ummum) in id
opus [e]rogass[et] multiplicata pecunia solo suo extruxit et marmoribus et statuis omnique cultu exornavit itemq(ue) dedicavit ob quam dedicationem decurionibus utriusq(ue) ordinis sportulas
item populo epulum et gymnasium dedit praeterea exigente annona frumenta quantacumq(ue) habuit populo multo minore pretio quam tunc erat benignissime praestitit item ludos scaenicos et gymnasia adsidue dedit.
Literatur:
L. Carton - Denis, CRAI 1891, 448; L. Carton, L'inscription du temple du Capitole à Numluli, Revue archéologique 1892, 215 f.; R. Cagnat – P. Gauckler, Les Monuments historiques de la Tunesie I, Les Monuments antiques, les temples paiens (Paris 1898) 6 Taf. V.